Friday, January 30, 2009

Αποκαλυπτήρια

Δεν σκοπεύω να κάνω το indymedia πεδίο προσωπικής αντιπαράθεσης, αλλα δεν μπορώ και να μην απαντήσω

Αφου με ανακάλυψες ως Σιούνα, μετά ως ανηψιό του Σιούνα στο τέλος ανακάλυψες και τα κινητρα αυτής της συνομωσίας...Να πάρουμε τη Βαβέλ!!! Όλο αυτό λοιπόν έγινε για να πάρει ο κατά 50% ιδιοκτήτης της Βαβέλ, τη Βαβέλ. Δεν είμαι σίγουρος ότι παρακολουθώ το συλλογισμό, "μέσα είναι όλα αυτά για να πάρει το περιοδικό", από ποιόν να το πάρει, απο το Σιούνα;
Η υπογραφή σου μπήκε στην "απάντηση των συνεργατών", εκεί διατυπώνεται και η θεωρία του μοναχικού τρελλού και διατυπώνεται αδυναμία κατανόησης των κινήτρων, τα οποία τέλικα, βέβαια ήξερες...Το όνομά μου δεν έχει καμία σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι αυτά που λέω...Αυτοί που έχουν συσπειρωθεί αφάνταστα, αλλά δεν εμφανίζονται πουθενά τι κάνουν; Κάποιοι έχουν διαχωρίσει επώνυμα τη θέση τους, είναι ευπρόσδεκτοι να γράψουν κι εδώ.
Τόσες μέρες να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, τη μία βάναυση επίθεση στο Φεστιβάλ, μετά προσπάθεια να πάρουμε τη Βαβέλ, φτάνει πια. Κάτι επί της ουσίας θα πείτε ;

Thursday, January 29, 2009

Για συζήτηση

Επειδή δεν υπάρχει λόγος να τρέχω από δω κι από κει να απαντάω, ή οι αναγνώστες να διαβάζουν...μπορείτε να σχολιάζετε εδω...

Wednesday, January 28, 2009

Άλλη μια βάναυση επίθεση... από το παρελθόν

Να σας προλάβω και να ξεκαθαρίσω ότι ναι ξέρω τι εστί ΠΑΡΟΝ και όχι δεν είμαι περήφανος. Θα στείλω στους "συνεργάτες του φεστιβάλ" την απόδειξη από τον ψυχαναλύτη μου...νομίζω ότι η παραπομπή σε αρθρο από το ΠΑΡΟΝ θα πάρει τουλάχιστον 5-6 επισκέψεις για να ξεκαθαρίσει μέσα μου...Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι τα στοιχεία που παραθέτει, το πότε το κάνει και όχι οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες οι οποίες πιθανόν, ξεδιάντροπα, κρύβονται από πίσω. Δεν χρειάζεται να είσαι διαβασμένος για να καταλάβεις ότι οι καλλιέχνες που διαμαρτύρονται φοβόντουσαν μην χάσουν την κουτάλα, ή το καταπληκτικό κλείσιμο που χτυπάει και στο ελληνικό φιλότιμο, καθώς προειδοποιεί ότι θα επέλθει αποκλεισμός των ελλήνων καλλιτεχνών...Τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία, απλά προτιμώ να τα αναφέρω από μόνο μου για να αποφύγω τις ανούσιες εξηγήσεις...Αλλού είναι το θέμα και όποιος ξέρει να διαβάζει το βλέπει....
Για να δούμε λοιπόν...απο 31/07/2005 Με τίτλο "Σε ξένους μάνατζερ παρέδωσαν το φεστιβάλ" http://www.paron.gr/v3/new.php?id=4445&colid=37&catid=34&dt=2009-01-25&search=%CD%DF%EA%E7+%D4%E6%EF%FD%E4%E1

Αναταραχή στην κυβέρνηση αλλά και στον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ, όπου μιλούν ανοιχτά για «μείζον πολιτικό θέμα», έχει προκαλέσει μια ακόμη αλλοπρόσαλλη απόφαση του Πέτρου Τατούλη (μετά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου), να αναθέσει την τύχη του Ελληνικού Φεστιβάλ σε μια ομάδα αλλοδαπών μάνατζερ, με τη συνεργασία ανθρώπων του περιβάλλοντος Λαμπράκη και Σημίτη αλλά και της συμβούλου του Κ. Καραμανλή, Ντόρας Βυζοβίτη, στενής φίλης της πρωθυπουργικής συζύγου, η οποία, όπως αποκαλύπτεται, παίζει ενεργό ρόλο στα πολιτιστικά!
Η κυβέρνηση, όπως είχε αναγγείλει τον Ιούνιο ο πρωθυπουργός, ανέθεσε εν λευκώ το φεστιβάλ στον Γιώργο Λούκο. Καλά και άγια μέχρι εδώ. Μάνατζερ της τέχνης, διευθυντής του μπαλέτου σε μια γαλλική πόλη (Λιόν), γνωστός για τις επαφές του, αν και λείπει 40 χρόνια από την Ελλάδα, μπορεί ασφαλώς να προσφέρει. Από κει και πέρα, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα και ίσως μη νόμιμα! Ο κ. Λούκος -όπως κυκλοφόρησε ευρέως- έθεσε ως όρο απαράβατο να στελεχωθεί το ΔΣ με τρεις αλλοδαπούς μάνατζερ - έναν Γάλλο, έναν Αμερικανό και έναν Βρετανό. Παράλληλα, το Μέγαρο Μαξίμου (το γραφείο Δημοσίων Σχέσεων δηλαδή) έδωσε τα άλλα τρία ονόματα (τη μειοψηφία), που είναι ο Άγγελος Δεληβοριάς, άνθρωπος του στενού περιβάλλοντος Λαμπράκη, ο καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, γνωστός και ως «εγκέφαλος του εκσυγχρονισμού», στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη και γνωστός στο Λονδίνο. Το τρίτο μέλος είναι η πρόεδρος του φεστιβάλ «Βαβέλ», Νίκη Τζούδα, που κανένας δεν ξέρει ποια είναι τα προσόντα της, πέραν των… κόμικς.

Με την απόφαση αυτή το Ελληνικό Φεστιβάλ, που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε συνεργασία με κορυφαίες προσωπικότητες της πολιτικής και της πνευματικής ζωής του τόπου, περνά σε μια νέα περίοδο (art business), κατά την οποία:

• Τρεις αλλοδαποί (άραγε πληρώνουν φόρους στην Ελλάδα;) θα μας λένε τι θα παίζουμε στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο!

· Τρεις αλλοδαποί, αίφνης, από αγάπη για την Ελλάδα και τα λεφτά του φορολογούμενου πολίτη, έρχονται ως άμισθοι(!) σε ένα ΔΣ μιας ελληνικής ανώνυμης εταιρείας, της οποίας το 100% ανήκει στο Δημόσιο!

• Τρεις αλλοδαποί και ένας ΄Ελληνας της διασποράς κρίνεται ότι πρέπει να οδηγήσουν το Ελληνικό Φεστιβάλ στο μέλλον. Δηλαδή απορρίπτουμε τους Έλληνες ως ακατάλληλους! Το παράδοξο είναι ότι το απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο έχει διορισθεί «εν χορδαίς και οργάνοις» από την παρούσα κυβέρνηση, πλην του γενικού διευθυντή Γ. Καραχισαρίδη, ο οποίος έχει κληθεί να παραμείνει στη θέση του, αφού ούτως ή άλλως το πρόγραμμα του 2005 είχε «κλείσει» πριν από τις εκλογές του 2004! Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Καραχισαρίδης θα καρατομηθεί μέσα στην εβδομάδα, ενώ «τρέχουν» οι εκδηλώσεις που έχει εκείνος (ως αποκλειστικά υπεύθυνος) οργανώσει!

Πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι ο υπουργός Τουρισμού Δ. Αβραμόπουλος και ο υφυπουργός Οικονομίας Π. Δούκας είχαν αντίρρηση για τη σύνθεση του νέου συμβουλίου, αφού είχε συμφωνηθεί να έλθει ο Γ. Λούκος και να παραμείνει το παρόν συμβούλιο, που αποτελείται από ανθρώπους γνωστούς και έμπιστους της κυβέρνησης. Για τον λόγο αυτόν, μάλιστα, η γενική συνέλευση των μετόχων του Ελληνικού Φεστιβάλ είχε, από καιρό, ορίσει τον Γ. Λούκο αποκλειστικά υπεύθυνο για το πρόγραμμα του 2006, το οποίο είχε αρχίσει να ετοιμάζει. Άρα ο Γ. Λούκος ήταν ήδη «αφεντικό» ενώ το ΔΣ, με άτομα της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης, είχε ειδοποιηθεί «να τον συνδράμει στο έργο του».

Ξαφνικά, όμως, ο υφυπουργός Πολιτισμού Π. Τατούλης, καθημερινός συνομιλητής, ως λέγεται, του Αγγ. Δεληβοριά, απέστειλε ανακοίνωση στον Τύπο με τα ονόματα του νέου ΔΣ «που αναλαμβάνει από 10 Οκτωβρίου». Βέβαια, από επαφή που είχαμε με μέλη του ΔΣ ουδείς έδειξε ευχαριστημένος με την εξέλιξη, για την οποία τους ενημέρωσε τηλεφωνικά ο Τατούλης, ο οποίος ουδέποτε είχε αναμειχθεί με το φεστιβάλ, αλλά, όπως όλοι γνωρίζουν, έχει κάνει τα πάντα προκειμένου να υπαχθεί στη δικαιοδοσία του. Δυστυχώς, όμως, λεφτά δεν έχει και «κάνει παιγνίδι με ξένα κόλλυβα», με τα λεφτά του ΕΟΤ, δηλαδή την εισφορά των καζίνων! Έτσι, λοιπόν, ο Τατούλης άρχισε να παίρνει τηλέφωνο τα μέλη του ΔΣ τα οποία έχει διορίσει η σημερινή κυβέρνηση! Μάλιστα, μια κυρία, μέλος του ΔΣ, την ώρα εκείνη βρισκόταν μέσα στην μπανιέρα της! «Καλημέρα, είμαι ο Τατούλης», άκουσε μια φωνή στο «ασύρματο»! Περί τέτοιας «πρεμούρας» ομιλούμε. Και γιατί άραγε; «Έτσι μας είπε ο Λούκος κι αν δεν του τα κάνουμε θα φύγει», φέρεται να είπε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού σε σύμβουλο του Μεγάρου Μαξίμου. «Και ποιος είναι ο Λούκος που μπορεί να εκβιάζει μια κυβέρνηση; Να σηκωθεί και να φύγει!», φέρεται ειπών με οργή και ανοιχτή την πόρτα ο σύμβουλος! Όμως, το επόμενο βράδυ, ο Λούκος έκανε την εμφάνισή του στο Ηρώδειο αγκαζέ με την Ντόρα! Όχι την Μπακογιάννη, αλλά τη Βυζοβίτη, την κυρία «δημόσιες σχέσεις» του γραφείου του Κώστα Καραμανλή, η οποία φέρεται να «προμοτάρει» το νέο ΔΣ και μάλιστα διεμήνυσε ότι «ο Λούκας είπε να φύγουν όλοι»!

Ο ωμός εκβιασμός του κ. Λούκου «ή μου βάζετε τους δικούς μου ή φεύγω», προκάλεσε οργή στους συναρμόδιους υπουργούς. Αβραμόπουλος και Δούκας «έβαλαν τις φωνές» και συμφωνήθηκε να ανακοινωθεί μόνο το όνομα του Λούκου ώστε να γίνει -αν γίνει- αλλαγή ΔΣ τον Οκτώβριο. Και ενώ τα μέλη του ΔΣ ενημερώθηκαν ότι «αναλαμβάνει ο Λούκος, κι εσείς μένετε στις θέσεις σας γιατί σας τοποθέτησε η κυβέρνηση», κάποιο τηλέφωνο πήρε από Μέγαρο Μαξίμου ο Τατούλης, του μεταβίβασε «κάτι» και ξαφνικά κυκλοφόρησε η ανακοίνωση, που λέγεται ότι ο Αβραμόπουλος δεν την έχει υπογράψει! Την επομένη έγινε «της μουρλής»! Η Ρηγίλλης αντέδρασε αμέσως καθώς είδε τα ονόματα του Δεληβοριά (κολλητός Λαμπράκη και κόλακας Βενιζέλου) και του Τσούκαλη (με όνομα στο Λονδίνο και κήρυκας του Σημιτισμού, «επικηρυγμένος» στην Κύπρο για τα ενδοτικά άρθρα του και τις θέσεις του). Χαρακτηριστικό είναι το ανέκδοτο που κυκλοφόρησε στο γραφείο του Μεϊμαράκη, εξαιτίας της συμμετοχής της Νίκης Τζούδα στο ΔΣ του Φεστιβάλ. Λένε, λοιπόν, οι νεοδημοκράτες: «Με τέσσερις ξένους και τη Νίκη στο συμβούλιο έκαναν Φεστιβάλ Βαβέλ»! Παράλληλα, έχουν ξεσηκωθεί οι ηθοποιοί και οι καλλιτέχνες, που βλέπουν πλέον ότι το Ηρώδειο και η Επίδαυρος θα γίνουν «Λαμπρακέικο» καθώς «Νέα» και «Βήμα» πανηγυρίζουν με φωνές «επιτέλους» την άλωση του Φεστιβάλ από τους ξένους Λ(ο)ύκους! Μόνο ο «Ριζοσπάστης», που δεν είναι στο γνωστό κύκλωμα, βγήκε και ξεμπρόστιασε το ξεπούλημα, με τίτλο «Παγκοσμιοποίηση και του Φεστιβάλ» και μάλιστα διερωτήθηκε: «Δεν υπάρχουν άξιοι Έλληνες;».

Προβλέπεται, λοιπόν, μεγάλη μάχη, καθώς αναμένεται αποκλεισμός των Ελλήνων δημιουργών (ήδη ακούγονται φωνές «επιτέλους, να τελειώνουμε με τους Μίκηδες, τους Μαρκόπουλους και τα μπουζούκια») και προβολή «πειραματικών» εκδηλώσεων. Είναι δε χαρακτηριστική η απάντηση κορυφαίου υπουργού όταν του είπαν ότι ο Λούκος είναι «μετρ στα μπαλέτα»: «Εγώ ξέρω ότι φέτος Επίδαυρος και Ηρώδειο γέμισαν. Τα μπαλέτα δεν είναι και τόσο αγαπητά στο ευρύ ελληνικό κοινό και το Φεστιβάλ πρέπει να είναι ανοιχτό στον λαό και όχι να γίνει Μέγαρο για τις παρέες με τις πλαστικές και τους σπόνσορες!».

Αναμένονται, πάντως, εξελίξεις, καθώς το θέμα θα έλθει στη Βουλή και θα βγουν στη φόρα μέχρι (όπως λένε κάποιοι) και… off shore, ενώ είναι πιθανό να υπάρξει δημόσια καταγγελία από πρώτα ονόματα της χώρας κατά της παράδοσης του Φεστιβάλ σε μια ομάδα μάνατζερ, που δεν έχουν ιδέα από ελληνικό πολιτισμό.

Τι είδους ψυχολογικά προβλήματα έχει ο αρρωστημένος εγκέφαλος αυτής της βάναυσης επίθεσης ; Σε αυτή την απάντηση δεν θα χρειαστούν υπογραφές, μην βγάλετε δίσκο...

Λόγος ύπαρξης και δήλωση υποκειμενικότητας

Αποκύρηξη του αντικειμενισμού και των συνοδοιπόρων του...Σε καμία περίπτωση δεν είμαι αντικειμενικός και ούτε σκοπεύω να γίνω.
Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτό το blog δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας απόφασης στα υπόγεια των Σοφών της Σιών αλλά μια συναισθηματική απόφαση υποκινούμενη κυρίως από οργή και αγανάκτηση.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το Φεστιβάλ ως κοινωνικό δρώμενο, ένα ψιλοπροβληματάκι το έχω με το εξυπνακίστικο παιχνίδι της ονομασίας, αφού προσπαθούσε να μαζέψει πελάτες από αλλού. Ούτε προφανώς με τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ έχω πρόβλημα και το λέω αυτό γιατί έχει δημιουργηθεί μια αίσθηση επίθεσης στο Φεστιβαλ η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα (αντιγράφω από την "απάντηση" ...
Με αφορμή τη βάναυση επίθεση που δέχεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς και ειδικά η εκδότρια του περιοδικού «Βαβέλ» Νίκη Τζούδα.). Καμία βάναυση επίθεση δεν δέχτηκε ο θεσμός. Είναι ξεκάθαρο από την πρώτη ανακοίνωση του Γιώργου Σιούνα, που βρίσκεται και λίγω παρακάτω, ποιό είναι το πρόβλημα και ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να ξεκαθαρίστεί ξανά αυτό το ζήτημα.

Tuesday, January 27, 2009

Τώρα και με υπογραφή....

Πρώτα κυκλοφορεί το κείμενο και μετά μπαίνουν οι υπογραφές, χαλάλι, τουλάχιστον μπήκαν. Να έχει κάτι σαν εγγυηση ποιότητας βρε αδερφέ...5 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν tide...βέβαια σιγά μην ήταν ικανοί να το στήσουν το πλυντήριο, απλά κάθονται και το κοιτάνε μπας και πέσει κανά εσώρουχό ν'αρπάξουν...τέσπα
Θα περιμένω λίγο ακόμα....

Είναι πολλά τα λεφτά Αρη.....

Το "Φεστιβάλ" τελείωσε, αλλά προφανώς το θέμα που άνοιξε η επιστολή του Γ.Σ. δεν τελείωσε μαζί του. Εφημερίδες, κανάλια και λοιποι μουμουέδες, δεν τολμάνε να αγγίξουν το θέμα. Σίγουρα δεν είναι λόγω έλλειψης δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος...Το όνομα της Ντόρας Βυζοβίτου προς το παρόν δεν το ακουμπάει κανείς. Δεν έχει σημασία όμως διότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι. Το σύστημα τους χρησιμοποιεί για να κάνει την δουλειά του και θα τους αλλάξει χωρίς κανένα ενδοιασμό, είτε όταν πάψουν πια να προσφέρουν, είτε όταν γίνουν πια πρόβλημα για όλο το σύστημα. Το να σταματήσει η ιστορία εδώ δεν έχει κανένα νόημα και δεν πρόκειται να γίνει....

Sunday, January 25, 2009

Απάντηση απο Γιώργο Σιούνα

Θεωρώ την τελείως άσχετη με το πρόβλημα, την πραγματικά υβριστική και απαράδεκτη και, προς το παρόν, ανώνυμη ανακοίνωση, ως απόπειρα μετάθεσης του θέματος.
Το πόσο τίμησα και εξακολουθώ να τιμώ τους πραγματικούς συνεργάτες της ΒΑΒΕΛ το ξέρουν όλοι. Δεν ήρθα σε αντπαράθεση με κανένα και ποτέ. Για τους συντριπτικά περισσότερους έδωσα μάχη να αναδείξω τη δύναμη του ταλέντου τους και να τους δώσω τη δύναμη να προχωρήσουν.
Με τους ανθρώπους που μόνο αγάπη τους έδωσα και μόνο βοήθησα, που τους τίμησα έμπρακτα, αποκλείεται να με βάλει η κυρία Τζούδα σε αντιπαράθεση.
Για αυτό τους ρωτάω έναν-έναν χωριστά και περιμένω απάντηση από έναν-έναν χωριστά. Γνώριζαν αυτό το κείμενο; Υπάρχει έστω κι ένα ψήγμα αλήθειας σε όσα αναφέρει σχετικά με εμένα και με αυτούς αυτό το ανώνυμο κείμενο;
Ο μόνος που δεν κρύβεται πίσω από την ανωνυμία τού “οι συνεργάτες” είναι ο Μάρκος Θεοδωράκης, που ελάχιστα γνωρίζω και η συνεταίρος μου επέμενε να εμφανίζει ως συνεργάτη του περιοδικού χωρίς να έχει την παραμικρή σχέση, άρα είναι αδύνατο να ξέρει τι συνέβαινε στη δουλειά μου.

Όσον αφορά την ουσία του θέματος σας παραπέμπω στην πρώτη μου ανακοίνωση στην οποία είναι ολοφάνεροι οι λόγοι που με υποχρέωσαν να διαχωρίσω τη θέση μου.
Για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, το θέμα μου είναι ακριβώς η προστασία της Βαβέλ και του Φεστιβάλ από αυτό το Σύλλογο, που αποτέλεσε, ανάμεσα στα άλλα και και την πύλη εισόδου πολιτικών και οικονομικών συναλλαγών, τελείως ξένων με την ιδεολογία και την ηθική της Βαβέλ.

Η απάντηση....

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΟΜΙΚΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΒΑΒΕΛ»

Οι "συνεργάτες" λοιπόν, έτσι γενικά, απαντήσανε...ποιοί είναι αυτοι ; Δεν μπορούν να βάλουν το όνομά τους τουλάχιστον ;

Με αφορμή τη βάναυση επίθεση που δέχεται το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς και ειδικά η εκδότρια του περιοδικού «Βαβέλ» Νίκη Τζούδα, νιώθουμε την ανάγκη ως ομάδα που εργάστηκε, στήριξε και συνεχίζει να δημιουργεί στα πλαίσια αυτής της μοναδικής για τα ελληνικά δεδομένα διοργάνωσης, να δηλώσουμε τα εξής για να διαλύσουμε οποιαδήποτε προσπάθεια θλιβερής συκοφάντησης.

Κατ’ αρχήν, θέλουμε να δηλώσουμε πως τιμούμε τον Γιώργο Σιούνα για την προσφορά του, καθώς και για τη συμμετοχή του σε όσα όλοι μας κάναμε τόσα χρόνια. Δυστυχώς, φαίνεται πως τον έχει καταλάβει το «σύνδρομο του Ηρόστρατου»: στόχος του προφανώς έχει γίνει το να μνημονεύεται στο εξής για τις καταστροφικές του τάσεις.



Τιμούνε τον Γιώργο Σιούνα...αλλά είναι αυτοκαταστροφικός...τιμούμε και την αυτοκαταστροφή, τιμούμε και τον Ηρόστρατο άμα κάτσει...γιατί γνωρίζουμε και από αρχαία ελληνική γραμματεία...

Όσοι συμβιώνουμε σ’ αυτή τη δημιουργική κοινότητα (τόσο στο πιο ευρύ σχήμα του Φεστιβάλ όσο και στο περιοδικό), η οποία αναπτύχθηκε με κανόνες ισονομίας, διαπιστώσαμε με έκπληξη στην αρχή, και με οδύνη εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια, την αλλαγή στη συμπεριφορά και τη στάση του. Αυτό που άρχισε σαν μια απόσυρση και αρνητική συμπεριφορά προχώρησε σε μια επιθετική αυταρχική στάση και απαξίωση όλων των κοινών μας προσπαθειών. Το αποτέλεσμα ήταν η υπονόμευση του περιοδικού, για την αρχισυνταξία του οποίου ήταν υπεύθυνος, φτάνοντας από μηνιαίο που ήταν να κυκλοφορεί 4-5 φορές το χρόνο, και η πλήρης αποχή του από τη δημιουργική ομάδα του Φεστιβάλ.


"Όσοι συμβιώνουμε σε αυτή τη δημιουργική κοινότητα..." Ποιοί είστε ; Συμβίωση δημιουργία, κοινότητα, με μια πρόταση μαζέυεις κατευθείαν όλο το χαρτί..αριστεροί, καλλιτέχνες όλοι μαζί, εκτός και αν δεν είστε υπέρ της συμβίωσης ή της δημιουργίας...μα τι λέτε; Εμείς τιμούμε τη συμβίωση τη δημιουργία αλλά πάμε και ένα βήμα παραπέρα, τιμούμε και την κοινότητα...Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο για σας να παρακολουθείτε το Γιώργο σε αυτή την κατρακύλα, (Τιμούμε τον κατήφορο) κάνατε τόσα πολλά για να τον βοηθήσετε, απειλές, εκβιασμοί, πόλεμο...
Είναι σαφές ότι ενώ στην αρχή απλά τον λυπόσασταν, στη συνέχεια δυστυχώς φοβόσασταν πλέον για την ασφάλεια σας και την δημοκρατία εν γένει, αφού εκτός από επιθετικός ήταν και αυταρχικός.....
Υπονόμευσε το περιοδικό, το οποίο ο ίδιος έβγαζε με πολύ κόπο...μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος ; Τι ακριβώς έκανε ; Πως καθυστερούσε την κυκλοφορία του ;

Η συμβίωση άρχισε να γίνεται πολύ δύσκολη με όλους τους συνεργάτες. Το «Εγώ», όπως φαίνεται και από την υβριστική και απίστευτη ως περιεχόμενο επιστολή του, δεν είχε περιθώρια για να λειτουργήσει μέσα στο «Εμείς». Όσα διαβάζουμε σήμερα μας φαίνονται απίστευτα. Μα τα γράφει ο Γιώργος Σιούνας αυτά;

Τι να πεί κανείς για το "εμείς" της αλληνής...

(Για την ιστορία, το περιοδικό «Βαβέλ» ιδρύθηκε το 1981 από τη Νίκη Τζούδα, τον Γιώργο Μπαζίνα και τον Σταύρο Τσελεμέγκο. Ο Γιώργος Σιούνας εμφανίστηκε στο χώρο των κόμικς το 1985, αφού διαλύθηκε η αρχική ομάδα, η οποία είχε δημιουργήσει ένα περιοδικό-φαινόμενο στον περιοδικό Τύπο.)


Για την ιστορία, η παρουσία του Γιώργου στο περιοδικό δεν είναι υπό αμφισβήτηση, είναι πάρα πολύ απλό να βρεί κανείς παλιά τεύχη και να δει τι και πώς...είμαι διατεθιμένος να τα γράψω και αναλυτικά άμα θέλετε γιατι τιμώ και την ιστορία...όχι εδώ όμως θα χαθεί η ροή...

Όσον αφορά το Φεστιβάλ, γνωρίζουμε και δηλώνουμε υπεύθυνα πως στα 13 χρόνια λειτουργίας του υπήρξε πολιτικά ανεπηρέαστο. Κυβερνήσεις άλλαξαν, φορείς συνεργάστηκαν, χορηγοί σποραδικά εμφανίστηκαν, ουδέποτε όμως δεχτήκαμε παρεμβάσεις στις επιλογές μας από κανέναν, ούτε αυτολογοκριθήκαμε.

Το Φεστιβάλ υπήρξε πολιτικά ανεπηρέαστο, ξαναμανά προσπαθούμε να μαζέψουμε αριστερούς καλλιτέχνες και να συναγωνιστούμε στο ποιός την έχει πιο μεγάλη....την αγωνιστικότητα και την ηθική ακεραιότητα....τις τιμούμε και τις δύο.

Με την αυθαίρετη αναφορά χρηματικών ποσών ο Γ.Σ. αποσκοπεί αποκλειστικά στη δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων για λόγους που ο ίδιος μόνο γνωρίζει. Τα ποσά τα οποία θέλει να παρουσιάσει ως ιλιγγιώδη, είναι φανερό –για όποιον γνωρίζει έστω και το ελάχιστο από διοργάνωση ακόμα και μιας μικρής συναυλίας– ότι μετά βίας καλύπτουν τις δαπάνες των πολλαπλών εκδηλώσεων ενός Φεστιβάλ διεθνούς χαρακτήρα και τέτοιου εύρους, που επιμένει η είσοδος να παραμένει πάντα ελεύθερη.


Εδώ περνάμε στο ζουμί...τη μόνη αναφόρα σε ολόκληρη την απάντηση, στις καταγγελείες του Γιώργου. Αυθαίρετη αναφορά χρηματικών ποσών και τα λοιπά. Άρα, δεν αμφισβητείται τι λέει ένας αυτοκαταστροφικός αυταρχικός και βιαίος παρεμποδιστής κυκλοφορίας της Βαβέλ, απλά λέτε πως τα ποσά αυτά είναι ψίχουλα μπροστά στο έργο που παρέχετε...Εύγε....

Το ύφος του Γ.Σ., το γεμάτο ύβρεις, είναι απόλυτα ξένο σ’ εμάς, οι «αιχμές» για συνεργασίες και πολιτικές διασυνδέσεις είναι κλασική γκεμπελική μέθοδος για να τραβήξει το αρνητικό ενδιαφέρον των ΜΜΕ και να κηλιδώσει τις προσπάθειές μας. Δυστυχώς, είναι φανερό πως άλλα είναι τα κίνητρά του.

Το ύφος είναι απόλυτα ξένο ; Το ότι τον αποκαλείτε τρελλό και αυτοκαταστροφικό, που χρησιμοποιεί "γκεμπελικές" (sic) μεθόδους, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί ύβρη...Περί ύβρεων μπορώ να χρησιμοποιήσω και άλλα παραδείγματα που θα δείχνουν και σε ποιό βαθμό το ύφος σας έχει αποξενωθεί από αυτές αλλά προτιμώ να χρησιμοποιώ ότι βρίσκεται σε δημόσια θέα προς το παρόν. Τα κίνητρά του είναι φανερά ; Ποιά είναι ; Να αυτοκαταστραφεί ή μήπως να καθυστερήσει το επόμενο τεύχος με την δικαιολογία ότι δεν είχε χρόνο αφού εγραφε το κείμενο ;

Για 25η χρονιά όσον αφορά το περιοδικό, και για 13η όσον αφορά το Φεστιβάλ, είμαστε ΟΛΟΙ εδώ. Από την «άλλη μεριά του ποταμού».

Αφού είσαστε ΟΛΟΙ εδώ, και το ποτάμι είναι βαθύ δεν παίρνετε και παρουσίες να έχει και κάποια αξία το κείμενο ;;;

Τιμούμε το ποτάμι....Αυτοί που είναι μέσα στο ποτάμι.

Friday, January 23, 2009

Festival Dimou Athinon

Λέγομαι Γιώργος Σιούνας και είμαι κατά το 50% μέλος της εταιρείας που εκδίδει τα τελευταία 25 χρόνια τη Βαβέλ. Είμαι αποκλειστικά υπεύθυνος για την άποψη και την ιδεολογία αυτού του περιοδικού. Για το περιεχόμενό του, τα κείμενά του, τα κόμικς του, τις μεταφράσεις του, τους δημιουργούς που δημοσίευε, για τις πολιτικές και κοινωνικές καμπάνιες του. Εγώ το έκανα το περιοδικό.

Είμαι ακόμα υπεύθυνος για την ιδέα και το concept του Φεστιβάλ και ιδρυτής, ουσιαστικά και τυπικά, ενός Συλλόγου που αποτέλεσε το όχημα για την πραγματοποίησή του. Στα Φεστιβάλ που έγιναν συνολικά μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο μέρος της ουσιαστικής δουλειάς πέρασε από τα χέρια μου, ενώ έδινα με τα κείμενα μου στη Βαβέλ, με το εισαγωγικό του καταλόγου και με τα δελτία τύπου, το ιδεολογικό του στίγμα.

Έχω υποχρέωση να μιλήσω. Υποχρέωση απέναντί στον εαυτό μου, στη στάση ζωής μου, υποχρέωση απέναντι σε όσους (έστω λίγους) νέους ανθρώπους επηρέασα και με πίστεψαν. Με αυτό το πολιτικο-οικονομικό παιχνίδι που παίζεται γύρω από το Φεστιβάλ δεν έχω καμία σχέση.

Με αυτό το Σύλλογο, όπως αυθαίρετα τον άλλαξαν και τον διαμόρφωσαν, με αυτό το Σύλλογο που οργανώνει το Φεστιβάλ, δεν έχω και δεν θέλω να έχω καμία σχέση, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου που ενέπλεξαν, πλαστογραφώντας τις υπογραφές τους.

Αυτός ο Σύλλογος καρπώνεται παράνομα ένα πολύ μεγάλο ποσό σε κάθε Φεστιβάλ (τα “κέρδη” του είναι περίπου 150.000 Ευρώ κάθε χρόνο, την τελευταία τουλάχιστον πενταετία) και δεν μπορεί να λειτουργεί χωρίς να απεμπλακώ εγώ και οι υπόλοιποι. Δεν μπορεί χωρίς να σταματήσει να εμπλέκει στο θανάσιμο εναγκαλισμό του την εταιρεία της οποίας είμαι εταίρος, αλλά και τη Βαβέλ.

Με καταφανώς παράνομες ενέργειες, με προφανές στήριγμα σε “πολιτική πλάτη”, καταπατήθηκαν ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματά μου: να γνωρίζω τι συμβαίνει στη δουλειά μου, όσα γίνονται από άλλους στο όνομά μου, βάζοντας έτσι εμένα και μέλη της οικογένειάς μου σε τεράστιο ηθικό, οικονομικό, αλλά και ποινικό κίνδυνο.

Ο ουσιαστικός δημιουργός της Βαβέλ δεν μπορούσε ούτε καν να αγγίξει αυτό το ιδιότυπο κατασκεύασμα αυθαίρετης και παράνομης διαχείρισης κρατικών χρημάτων, αυτό το πλέγμα εταιρειών και Συλλόγου που κατασκεύασαν, πολύ περισσότερο να ξέρει και να ελέγχει, όπως είχε υποχρέωση απέναντι στη Βαβέλ και στο Φεστιβάλ, που τους είχε δώσει το ιδεολογικό του στίγμα, απόλυτα εναρμονισμένο με τη ζωή του, αλλά και με το ήθος και το κύρος των δικών του ανθρώπων που ενέπλεξαν.

Αν και το ζητούμενο από εμάς, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν να καθαρίσουμε μιαν εταιρεία κι ένα Σύλλογο από το άγος παράνομων διαδικασιών, η απάντηση ήταν η ουσιαστική “απαγόρευση” να βγάζω τη Βαβέλ, απίστευτες προκλήσεις, απειλές, αφαίρεση και απώλεια πολλών χρημάτων, απομόνωση και ερείπωση του χώρου δουλειάς μου, αυτού που εξοπλίστηκε με δικά μου χρήματα και χρήματα της οικογένειάς μου.

Το άλλο μισό της Βαβέλ είχε από καιρό περάσει το ποτάμι.

Από όσα στοιχεία μπόρεσα να συλλέξω μέσα από τη χαραμάδα που στιγμιαία άνοιξαν για να την κλείσουν αμέσως, επιβεβαίωσα ότι η Βαβέλ που δημιουργούσα ήταν οικονομικά αυτοδύναμη και δεν είχε καμιά ανάγκη οποιασδήποτε χορηγίας.

Διαπίστωσα κυρίως ότι:

με το Σύλλογο όπως διαμορφώθηκε, διαστρεβλώθηκε, άλλαξε, μετά από πολλαπλές παρανομίες και πλαστογραφίες, “προστατευμένος” στη διεύθυνση κατοικίας πολιτικού προσώπου, πρώην “Προέδρου” του και φαινομενικά τουλάχιστον επικυρίαρχου, λόγω της θεσμικής του θέσης και της δύναμής του στο ΥΠΠΟ και στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπως έχουν γράψει επανειλημμένα οι εφημερίδες,

με το τεράστο για τα μέτρα του πολιτισμού ποσό των κρατικών χρημάτων (από 680.000 έως 850.000 Ευρώ ―μέσα σε διάστημα ενός χρόνου, για το οποίο μπορώ να έχω κάποια, έστω αμυδρή, εικόνα) που διακινεί η συνεταίρος μου ως Βαβέλ, και αυθαίρετα μέσω της εταιρείας μας, χωρίς να γνωρίζω, χωρίς την υπογραφή μου, με την τοποθέτηση της, προφανώς με ισχυρή πολιτική διαμεσολάβηση, στον πιο ιδιότυπο από την άποψη της οικονομικής λειτουργίας κρατικό οργανισμό, όπου υπογράφει τον “απόρρητο” απολογισμό του, πάντα στο όνομα της Βαβέλ, με μια ακόμα εταιρεία που λειτουργεί παράνομα στο όνομα της Βαβέλ, χωρίς να μπορώ να ξέρω τις δραστηριότητές της, με μια ατελείωτη σειρά από πλαστογραφίες και παρανομίες…

…η δουλειά που έχτισα με τόσο πάθος έχει μετατραπεί σε πεδίο άθλιων και ανεξέλεγκτων πολιτικο-οικονομικών παιχνιδιών, όχι μόνο (ίσως ούτε καν κυρίως) της συνεταίρου μου.

Σωπαίνω εδώ και πολύ καιρό. Προειδοποίησα άπειρες φορές, αλλά δεν αντέδρασα δημόσια ακόμα και στην εξαπάτηση όσων πίστεψαν σε αυτό που δημιουργούσα, όταν αυτός ο “κυβερνητικός” Σύλλογος, στο όνομα της Βαβέλ, δηλαδή και στο δικό μου, ζητούσε κι άλλη επιχορήγηση, ενώ το κόστος του προηγούμενου Φεστιβάλ είχε καταφανώς υπερκαλυφθεί με τα 86.000 κρατικά Ευρώ, που είχαν ήδη δοθεί και είχαν αφήσει και ένα “αξιοπρεπές κέρδος”. Θα θυμάστε ίσως την κωμική “διαμάχη”, όταν ο Σύλλογος, δηλαδή και η συνεταίρος μου (του Φεστιβάλ Αθηνών) και προφανώς και το πολιτικό πρόσωπο, ήρθαν σε “ευθεία αντιπαράθεση” με το ΥΠΠΟ (!), για να δοθούν σε λίγο κι άλλα 350.000 Ευρώ. Ενώ, τρεις μόλις μήνες πριν, είχε διακανονιστεί να “χαριστούν” στη Βαβέλ από το ΥΠΠΟ κι άλλα 400.000 Ευρώ, με σύμβαση που αρνούνται ακόμα να μου δείξουν. ‘Οσο μπορώ να ξέρω, εφόσον η συνεταίρος μου συναλλάσσεται υπογράφοντας αυθαίρετα μόνη της, στην εταιρεία μας είχαν μπει από αυτή τη σύμβαση 240.000 Ευρώ.

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, ακόμα και να παρανομεί και να γίνεται κρατικός παράγοντας και να διαχειρίζεται αυθαίρετα κρατικές χορηγίες, όχι όμως εκθέτοντας ηθικά και ποινικά εμένα, όχι στο όνομα της Βαβέλ και όσων έγραψα και είπα, όχι εκμεταλλευόμενος το ήθος και το κύρος και άλλων ανθρώπων που κέρδισαν δίκαια την καθολική αναγνώριση.

Αν σωπάσω, θα είμαι συνένοχος και υπόλογος.

Με αυτό το Φεστιβάλ δεν έχω καμία σχέση. Αυτό που γίνεται δεν είναι Φεστιβάλ της Βαβέλ. Με αυτό το Σύλλογο που το διοργανώνει, η Βαβέλ ως άποψη και ιδεολογία είναι από την άλλη πλευρά του χαρακώματος.